Passione... Arte

Post N° 150


Tu ne quaesieris, scire nefas, quem mihi, quem tibifinem di dederint, Leuconoe, nec Babylonios temptaris numeros. Ut melius, quidquid erit, pati, seu plures hiemes, seu tribuit Iuppiter ultimam, quae nunc oppositis debilitat pumicibus mare Tyrrhenum: sapias, vina liques, et spatio brevi spem longam reseces. Dum loquimur, fugerit invida aetas: carpe diem, quam minimum credula postero. 1.                   Non domandarti – non è giusto saperlo – a me, a te 2.            quale sorte abbian dato gli dèi, e non chiederlo agli astri, 3.            o Leuconoe; al meglio sopporta quel che sarà:4.            se molti inverni Giove ancor ti conceda5.            o ultimo questo che contro gli scogli fiacca le onde6.            del mare Tirreno. Sii saggia, mesci il vino 7.            – breve è la vita – rinuncia a speranze lontane. Parliamo8.            e fugge il tempo geloso: carpe diem, non pensare a domani.