Quid novi?

Gaudeamus igitur!


Godiamo sinché siamo giovani; perciò divertiamoci. L'inno universitario è tratto dai canti dei clerici vagantes (gli studenti delle università medievali), trasmessici nei cosiddetti Carmina burana. Esso fu musicato da Johann Cristian Grüntaus (1717) e fu riscritto nel 1781 da Christian Wilhelm Kindleben, teologo evangelista (Berlino 1748, Dresda 1785).Il testo potrebbe derivare da un manoscritto latino del 1267, trovato nella Biblioteca Nazionale di Parigi. Stranamente, però, il testo originale non contiene le parole "gaudeamus igitur" e la melodia originale differisce da quella a noi pervenuta. Esiste anche un successivo manoscritto (realizzato tra il 1723 ed il 1750, custodito in una biblioteca tedesca), anch'esso molto differente dalla nostra versione, che non è comunque l'unica esistente, essendone conosciute moltissime varianti.La prima versione moderna del Kindleben -che ammette di aver molto modificato il testo originale- è del 1781 e si trova nel "Studentenlieder", edito ad Halle. Tutte le copie del libro sono andate perdute, ma l'Università di Harvard ne custodisce un facsimile del 1894.Gaudeamus igitur,iuvenes dum sumus. (ripetuta 2 volte)Post iucundam iuventutem,post molestam senectutem,nos habebit humus.Ubi sunt qui ante nosin mundo fuere?Vadite ad superos,transite ad inferos,ubi iam fuere.Vivat Academia,vivant professores.Vivat membrum quodlibet,vivant membra quaelibet,semper sint in flore.Vita nostra brevis est, breve finietur.Venit mors velociter,rapit nos atrociter,nemini parcetur.Vivat nostra societas!Vivant studiosi!Crescat una veritas,floreat fraternitas,patriae prosperitas.Vivat et Republica,et qui illam regit.Vivat nostra civitas,Maecenatum charitas,quae nos hic protegit.Pereat tristitia,pereant osores.Pereat diabolus,quivis antiburschius,atque irrisores.Alma Mater floreatquae nos educavit,caros et conmilitonesdissitas in regionessparsos congregavit.