TERRA

Post N° 268


...Pinocchio, che fin allora era stato immobile come un vero pezzo di legno, ebbe una specie di fremito convulso, che fece scuotere tutto il letto.Quel burattino lì - seguitò a dire il Grillo-Parlante - è una birba matricolata....Pinocchio aprì gli occhi  e li richiuse subito.E' un monellaccio, uno svogliato, un vagabondo...Pinocchio si nascose la faccia sotto i lenzuoli.Quel burattino lì è un figliolo disubbidiente, che farà morire di crepacuore il povero babbo!...A quel punto si sentì nella camera un suono soffocato di pianti e di singhiozzi. Figuratevi come rimasero tutti, allorchè sollevati un poco i lenzuoli, si accorsero che quello che piangeva e singhiozzava era Pinocchio....Quae cum illa dixisset, Pinoculus, qui usque ad idi tempus iners immobilisque tanquam tigilum iacuerat, subito fremitu concussus est, ita ut grabatus ipse subsiluerit."Pupulus iste, inquam - Locusta-loquens addidit - malus atque improbus pusio est.Pinoculus palpebras sustuilt ac subinde demisit.Nihil illo nequius invenies; discendi impatiens est, errandi cupidus..."Obductis linteis Pinoculus faciem abscondit"Nemini ille parere vult, atque id aliquando efficiet, ut eius pater maerore atque aegritudine adflictus moriatur"Vix Locusta-loqui desierat, cum mirum quiddam accidit; vox in cubiculo audita est, ut si quis submisse fleret ac singultiret. Magnus omnium stupor fuit, cum, sublatis linteis, Pinoculum ipsum flentem ac singultientem eam vocem edere intellexerunt.Leggevo il passo a scuola, e Pinocchio ci ha preso così che abbiamo scordato i cappotti e gli zaini e...la campanella ci ha riportati alla realtà:))