VerNapolEvangelico

Genesi 1


Genesi 1 1 'O pprincipio Dio criaje 'o cielo e 'a terra. 2 'A terra era vacante e sfurmata, e 'o scuro steva addovonca e 'o spirito 'e Dio vulava 'ncopp'a ll'acqua.3 Dio dicette: " Nasca 'a luce" e chella accumparette. 4 Dio vedette c''a luce era bbona e a spartette d''e tenebre. 5 'A luce 'a chiammaje juorno e ' 'o scuro notte. E chesto fui 'o primmo juorno.6 Dio dicette: " 'O cielo adda spartere ll'acqua 'e 'ncoppa cu ll'acque 'e sotto" E accusì fuje!8 Chisto fuje 'o secondo juorno.9 Dio dicette ancora: "Ll'acque ca stanno sott'o cielo s'accocchiano e accumpara ll'asciutto". E accussì succedette. 10 Chiammaje l'asciutto terra e 'o 'nziem'e ll'acqua mare. E vedette ca era na cosa bbona! 11 Pò, dicette: " 'A terra furmasse evere e arbere cu 'e frutte cu 'e seme, a seconna 'a lloro genimma. E succerette accussì: 12 'a terra criaje ll'evere e ll'arberi a seconna d''a lloro genimma. 13 E fuje 'o terzo juorno.14 Dio dicette: "Accumpajene luci dint'o cielo, pe' fa capì 'o juorno e 'a notte, ca servene pe' capì 'e staggione, 15 p'alluminà 'a terra e p''e juorni e ll'anne. E fui proprio accussì: 16 Dio facette doje luci grosse, 'a cchiù grossa p''o juorno e 'a piccerella p''a notte. 17 Dio 'e mettette 'ncielo p''alluminà 'a terra, 18 pe' fa capì 'o juorno e 'a notte e pe' spartere 'a luce d''o scuro. E Dio vedette ca era na cosa bbona. 19 E fuje 'o quarto juorno. 20 Dio dicette: " ll'acque vrellecano d''animale e ll'aucielle vulassero p''o cielo". 21 Dio criaje tutte ll'animale ca vivono dinta ll'acque e tutte ll'aucielle ca volono p''o cielo a seconna 'a lloro genimma. E Dio vedette ca era na cosa bbona.22 Dio 'e benedicette dicenno: " Auniteve e aumentate e rignite ll'acque d''o mare e d''a terra". 23 E fuje 'o quinto juorno.24 Dio dicette: " 'A terra furme animale a siconn''a genimma lloro: vestiamme, serpe e bestie fureste". E accussì fuje: 25 Dio facette 'e bestie fureste, 'o bestiame e 'e serpe a siconna a lloro specie. E Dio vedette ca era na cosa bbona.26 E Dio dicette: " Facimme ll'omme a nostra fiura e assumiglianza, e ca cumanne 'ncopp'e pisci d''o mare, l'aucielli d''o cielo, 'e bestie fureste e 'o vestiamme d''a terra".27 Dio criaje l'ommo a sua fiura e criaje pure 'a femmena.28 Dio 'e benedicette e lle dicette: " Facite figli e rignit'a terra; cumannate 'ncopp'a ogne animale d''o mare, d''o cielo e d''a terra".29 Po' Dio dicette: "I' ve dongo ogni evera ca forma semmenta e ogne arbero ca forma 'a frutta, chesta sarrà 'o mmagnà vuosto. 30 A tutt'e bestie fureste , a ll'aucielle d''o cielo e all'animali ca strisciano pe' terra e ca tenene vita, i' ce dongo pe' magnà ll'evera verde". E accussi succedette. 31 Dio vedette tutto chello c'aveva fatto, ed era cosa bbona. E fuje 'o sesto juorno.© 2014 by  Peniel  Software - Vernacolo Napoletano Evangelico