la poesia

LA POESIA   -   traduzione da Trilussa - Apenä sparés l'ültimä stilinäe sa smarés on bris apò la lünäghè 'n merlo che ma bècä a önä a önätöté le rösé de la finistrinä:el sa scónd tra i ram de ona piantä,el sa scuassä e rinfrescä; e 'l cantä. L'óträ matinä vègne fò dal letco l'idèä de vidìl pö de visì,e 'l merlo, fürbo, che 'l capìä 'l latì,spalancat le àle l'è ulat söl tet.- Semo! - ga disé - nó te vòe ciapà... -E gó bötat on tòc de mol de pà. - L'è migä - el dis lü - che gó rabiäe nó ma fidès, só giù che a té ta crèt;el só che ta m'anfilèt miä 'n d'on spét,el só che ta ma sarèt migä en gabiä:ma ta sét poetä, e ma sa n'ingüré miäde 'nà a finì détèr an de ona poesìä. - - L'è on pó che ta ma stöfèt a söbià!Per té, i osèi, i fa apenä chèst:chiùchiù, cicì, cipì... Te par onèstde fam restà mal compagn d'on càsensä capì gnèmanc ona paroläde chèl che ta vé förä da la golä? Nöf vólté sö dés el tò pio pioche ta cunsulä e 'l ta ralegrä 'l cörl'è per neènt on cantà d'amùr, o pöron digä grassié al sul o pregà Dio:ma l'è sul per la sudisfassiùde vigä fat 'na bunä digestiù. -