dialèt bressà

la fiduciä ( libera traduzione da Trilussa )

I ensòmé sét per sét i se compagnä

a sèrté idèe politiche che nàs

a second de chèl che sa... magnä.

Mé, per esempé, gó fat osservassiù :

quand i me fa 'l tòcio col bacalà

de not gó ona spéce de opressiù

se só 'ndel let, la ma fa svultulà :

e m'ansòmié i gran bröcc laur,

che ghè n'è gnè pö al par de lur.

L'oträ serä, vegnóm ai fàcc,

ma sa n'ó mangiàt tré piàcc,

me parìt de vedèr la Marìä

zügà a curìs dré an mès a 'n prat

con de on tenènt de cavaleriä.

De colp sbalanché i öcc e disé:-ma,

che bröt ensòmé! Forse sarà stat

el bacalà a tòcio che gó mangiàt...

Marìä, sté robé ché, nó la i-à fa...-

Ma disgrassiatamènt,

ché la stèssä matinä,

nó a le Scalé, e chi ta tróé? La Marìä

a spas col stès tenènt!

Che garèssel fat on'otèr al pòst de mé?

El sarès anversat! E cich e ciàch!

Du saàtù e... fò dei pé!

Mé, 'nvécé, gó saràt i öcc col bisògn

de credèr che l'erä on sògn,

e ma só dit : - el sarà stat

el bacalà a tòcio che gó mangiàt...