Fantasia +

Lu conta de Balcia


   CIÙ CALMINUCCIUCara volta lus grafins ma taglian la rera. No sep mès cosa  fe'. ALFONSO -No na palis! Mira la mia com ès. Tota a furaz. Es tota dasfeta. ASTEVA -Accu sa pughin dasfè coma Balcia, achescius grafinz che no fanan altru che s'ambruglià a la rera! ALFONSO -Cosa has dit? ASTEVA -Che lus grafins sa pughin dasfè coma Balcia! ALFONSO -I cosa vol dira? CIÀ ASSUNTINA -I no'l sas? Ah, già ès ver, tu ses vangut de Napuls i no cunescias lu conta de Balcia. ALFONSO -I com ès achesc conta? Lu vul antrenda. CALMINUCCIU És una storia antiga. Quant era patit coma achescius mignonz, ma la racuntava lu iaiu.   ALFONSO -Ma ès un conta glionc assai? CALMINUCCIU No, no ès glionc. I va bè, ara ta'l dic. Calminucciu sa posa mès bè la rera a damunt dels gianols i ascumenza a racuntà. CALMINUCCIU   Alora ...  Diu un astòric che tanta, tanta tenz fa, quant l'Alghe' ancara no asistiva, hi avian dos viragias. S'avisavan Carbia i Balcia.Lus abitanz dels dos paisus no anavan de coldiu i han fet una  gherra che ès durara de mès de vint ans. Quant las mignonas han antès che Calminucciu asta' racuntant un fet, sa felman i sa posan a asculta'. ANNUCCIA -Ascultau, ciù Calminucciu astà dient una rundaglia. MADARENA -Iò no vul antrenda arrès. Iò vul giugà! RAFELICA -I ama chi giugas? De sora? Iò no ta puc descià de sora. Aiò, vina tambè tu, anem a asculta'. (Pren pe' ma' Madarena, che ès la mès patita i s'ès pusara a prurà) Las mignonas sa posan a custat de Calminucciu che s'ès falmat de racunta'. RAFELICA -(Palant als mignonz) Aiò, vaniu tambè vusaltrus, che ciù Calminucciu astà racuntant una beglia storia! VISSENTE -Aiò, anem a ascultà lu conta. Già giughem dasprès! Lus mignonz descian lus gioz i sa posan a custat de Calminucciu. CALMINUCCIU -A hi sem toz? Ma vusaltrus già seu algaresus. No'l cunasceu lu conta de Balcia? RAFELICABalcia? VISSENTENo, iò no l'è mai antes. GLIUISMa paresc che l'è antès, ma ara no ma'l racolt. ANNUCCIAAiò, ciù Calminù, raconti. MADARENAIò vul giugà. RAFELICACàgliata mura, o si no buscas. CALMINUCCIU -Va bè! Alora ascultau toz. I no feu ramo' i ciaciaras, o si no vu'n cacci.Astava dient che un tenz antic assai, hi eran dos paisus, Balcia i Carbia, che no sa purivan vera i han fet una gherra che ès durara de mès de vint ans.A ra fì Carbia ès rasiscira a vinzì la gherra i ha dastruit tot lu pais de Balcia.Asciò diu un astudiòs de historia.Ma adamunt de asciò a r'Alghè sa raconta de un fet astraordinari i terribra, sussait al paìs de Balcia. An de mès, a l'Alghe' ès arrastat un modu de dira, "Che ta pughis dasfe' coma Balcia".Beh, ara continua tu Asteva, che già la sas tambè tu. ASTEVA -Va bè ara na dic un tros iò.Balcia era un bel viragia, prè de gent trabagliarora, i alegra.Era un maitì de istiu, i lus carrels eran toz prenz de vira i de ramolz, com cara dia. Del fol isciva un uro' de pà fresc, che feva praie' a l'antrenda.No era ancara misdia quant nel pais ès arribat un homa furistè, prè de la polz del viaggia, ama un mantell valmell tot asgarrat. Caminava a cap abasciat, dasciant anrera las improntas dels peus dascalzus.