anima

‘O SAPUTO


Io cumpatisco sempe a ‘na perzona,ca quanno fa ‘na critica è tagliente,o resta friddo e fa l’indifferentepe’ fa’ vedé ca niente ‘o ‘mpressiona. Comme po’ di’ ca ‘a cosa ‘e n’ato è bbona,chi spisso stenta ‘a vita amaramente?Sta ‘ntussecato, finge ‘nnanze a’ ggente,ma, appena ‘o danno corda, se “sbuttona”. E allora se capisce ca scantona,e caccia ‘a fore tutt”o malamente;e fa ‘o saputo, ‘o dotto, ‘o cumpetente,ca te ‘mbriaca ‘e chiacchiere, te stona; e quanno a ddi’ ‘mpruperie s’abbandona,te dice ‘o fatto sujo, comme s”o sente.Ma, si ce sta ‘a vantà, sinceramente,è l’unica campana ca nun sona. Si sape ca tu si’, nun se n’addona,e si nun si, t’accide maggiormente.Intanto, tutt”o juorno, nun fa nientee, si fatiche tu, nun te perdona. Raffaele Viviani