An Italian in London

Malarazza


Bellissima canzone di Domenico Modugno (e assolutamnte ATTUALE!) che ho avuto il piacere di risentire ieri interpretata da Givevra Di Marco a villa Ada.
Nu servu tempu fa d’intra na piazzaPrigava a Cristu in cruci e ci diciaCristu lu mi padroni mi strapazzaMi tratta comu un cani pi la viaSi pigghia tuttu cu la sua manazzaMancu la vita mia dici che è miaDistruggila Gesù sta malarazzaDistruggila Gesù fallu pi mmiasi, fallu pi mia.Tu ti lamenti ma che ti lamenti, pigghia nu bastoni e tira fora li rentiTu ti lamenti ma che ti lamenti, pigghia nu bastoni e tira fora li rentiE Cristu m’arrispunni dalla cruciForsi si so spizzati li to vrazzaCu voli la giustizia si la fazzaNisciuni ormai chiù la farà pi ttiaSi tu si un uomo e nun si testa pazzaAscolta beni sta sentenzia miaCa iu ‘nchiodatu in cruci nun sariaS’avissi fattu ciò ca dicu a ttiaCa iù ‘inchiadatu in cruci nun sariaTu ti lamenti ma che ti lamenti, pigghia nu bastoni e tira fora li rentiTu ti lamenti ma che ti lamenti, pigghia nu bastoni e tira fora li rentiTu ti lamenti ma che ti lamenti, pigghia nu bastoni e tira fora li rentiTu ti lamenti ma che ti lamenti, pigghia nu bastoni e tira fora li renti