el diaolo

zèna dè rota o gasega


Quatro brachi…… senza femene…. Diaolo,  Cornelio, Toni , è’l mona de l’astemio che à sol da guidar, che par zènar, i bordesa su la via , fino a l’ostaria,Cò al’osto semo rivà, do cicioli svelti,  quasi robai, par la foga  Ghemo magnà, de scondon del colesterolo cagnon, pòn’à seoleta en pearon, ‘nà polpeta, ‘nà feta e sopresa, n’oliva ,’naciuga tuto misià con dò ombre de vasel par farlo comodar,………… fin che a tola no se ghemo sentà. Ed’eco ch’el riva… dentro in ten piato.. a montagna , caldo, fragrante, spandendo l’udor de canela fin chel ciama el  formaio  a starghe da rente, mostrando del salado i ciceti misiadi ai risi sgranai ,  Sua altessa …..  el risoto a la pilota.. col tastasal ………el’zè’n tola….Un piato….du piati…..ocio tosi! calmive…. ‘nò ghè pi posto pa’ leso! Ma ‘nà generosa quantità del moro mantoan che sfrigola nel’goto, el nè comoda el gargoso. E dai semo in zona dai tasten anca’n tortelin… nò’ de Bologna quei xè grossi e volgari….Quei nostri chè se ciama “nodi d’amor”….. lezzeri,….. de pasta finissima, col’ripien che sa dè moscata misiada al vedel,…. col pevare, salvia, buro e formaio a conzar…..Ma sìì ..dai sofrimo anca s’tò sforzo……porta ‘nà bosa de Bardolin joaneto ch’el vaga zo lezero, senza coverza  ma maridandose al gusto de sta delicatessa…deso faria un paragon…ma… nò podì … me diresi sbocalon… E dopo……tajadi a tocheti, fumanti e bolenti ……..nerveti, testina e codeghin, magnai col sal groso, mostarda e col crenla lengua in du modi ….la natural cò la verde salsina e da sola quela al samistro‘pò ‘nà feta de manso con fil dè  graseto…bela  coverta da mora e fumante pearàe pò par ricordar i tempi poareti un toco de galina e ‘nà feta de tetina coi resti de’la pearàrobandose a crostina come faseine da puteleti..Osto! dai!….. portene un valpolicella ma che’l sia classico….. el superiore o l’amaron i xe tropo pieni .....sta delisia và gustada e bagnada con un vin che ghè stàga’l pari …..dunque un conte superiore, un duca de ripasso, massa forti ……e peso ancora su’eminenza l’Amarone Par finir stracàde ormai le marteline, col stomegoo imbugà  el fegato sofegà, dai denghe nul’ultima botà……..dolzi de crema ala moda Mantoana…….ma…… sotto messi da nà bosa del Ré Recioto . scapa cafè!! ….. te me sasini i saori che ancora gò in boca……. Vien graspeta…… compagneme in leto col pisigor de lengua del to saor vecio…………. Mà naolta in’tel leto l’unica amante che me consola ………. lè ‘nà broca de acqua e citrato