AL SANTETROUNC A gh’è a Sasòl in ‘na piàsa, davànti al gràn Palàs,atàch ai pree dàl Péleg e al légh dàl Funtanàs,aréint ai gràn lochee d’l’antìgha Pagerìa,‘na césa arfàta un téimp per vléir ed la Sgnurìa. As dìs che da chàl bàndi a gnésa infàti un de’,un ùmil fratsél che un pòch che’ às ferme’e pròpria in ch’l’ucasiòun ‘na guérdia la se frìva e al free preghànd al Sgnòur, subét al la guarìva. Déinter a ‘sta’ césa, ch’l’arcòrda Sàn Fransésch,a gh’è ‘n’altér speciél che tòt Sasòl al cgnés,l’è quél dàl Santetròunch, presiòusa erediteedàl nòster bél paéis e d’la comunitee. L’è stee un regàl di Estéinschi al riscatén un téimpda un sìt luntàn d’l’Oriéintpér regalérel po’ al cùr d’la nòstra géint. L’è ‘na cròus ed légn scùrpìna de sprooch bee dùrin da gh’è un Crést tacheech’al sùscita pietee. Còn màn e pe’ inciuldee,‘na grànd frìda al custee,tànt spréch ed sàngh’v adòse lìvid so’ ogni òs. Ecco al padròun dàl ménd! Còn spìn l’è incoronee,i òcc i éin més saree,la tésta l’è pighéda,la bécha so’ sbrindléda! Acsè às fa’ ved’r a tòt,quànd, comòs e mòt,al Giovedé in tànt àgh basàm i pè sant! Se po’ quelchdùn fadìgha, a gnìrEl chè a catér,Lo’ àn pòl fér a méno d’andér’l a salutérpasànd in procesiòunbendànd ògni cantòun. I Sasuléis da séimper, pér vécia tradisiòun,la mòrt anticipéda i arcòrden ed Nòster Sgnòur;i Al préghen con fidòcia e gràn venerasiòun e a Lo’ i ghe dmànden séimper salùt, pés e lavòur! D’atàch a la Soo cròus l’ha un dòbi al Santetròunch:“ Ma quii che incoo i m’préighen còn tànta devosiòun,s’ràni cumpàgn a quii che un de’ cho’l‘pélmi in mànsoquànt giurnédi dòp im cunsgnén ai Romàn?” Geso’ perdòun, pietee, purtròp spés a cascàm e Vo’ al savii, a sàm émbisgnòus d’és’r aiuteeper an finìr danee! Incoo, Giovede’ Sànt,Sgnòur an Ve dmànd pio’ ed tànted fiànch a Ve staro’ còme al ladròun pintii,cunvìnt che alméno Vo’, sicùr am capirii! Geso’ l’è pòch cunvìntma al fa fìnta ed gnìntl’è tànt al béin per tòttch’l’ingògna e l’armàgn mòtt!
IL SANTO TRONCO (versione dialettale)
AL SANTETROUNC A gh’è a Sasòl in ‘na piàsa, davànti al gràn Palàs,atàch ai pree dàl Péleg e al légh dàl Funtanàs,aréint ai gràn lochee d’l’antìgha Pagerìa,‘na césa arfàta un téimp per vléir ed la Sgnurìa. As dìs che da chàl bàndi a gnésa infàti un de’,un ùmil fratsél che un pòch che’ às ferme’e pròpria in ch’l’ucasiòun ‘na guérdia la se frìva e al free preghànd al Sgnòur, subét al la guarìva. Déinter a ‘sta’ césa, ch’l’arcòrda Sàn Fransésch,a gh’è ‘n’altér speciél che tòt Sasòl al cgnés,l’è quél dàl Santetròunch, presiòusa erediteedàl nòster bél paéis e d’la comunitee. L’è stee un regàl di Estéinschi al riscatén un téimpda un sìt luntàn d’l’Oriéintpér regalérel po’ al cùr d’la nòstra géint. L’è ‘na cròus ed légn scùrpìna de sprooch bee dùrin da gh’è un Crést tacheech’al sùscita pietee. Còn màn e pe’ inciuldee,‘na grànd frìda al custee,tànt spréch ed sàngh’v adòse lìvid so’ ogni òs. Ecco al padròun dàl ménd! Còn spìn l’è incoronee,i òcc i éin més saree,la tésta l’è pighéda,la bécha so’ sbrindléda! Acsè às fa’ ved’r a tòt,quànd, comòs e mòt,al Giovedé in tànt àgh basàm i pè sant! Se po’ quelchdùn fadìgha, a gnìrEl chè a catér,Lo’ àn pòl fér a méno d’andér’l a salutérpasànd in procesiòunbendànd ògni cantòun. I Sasuléis da séimper, pér vécia tradisiòun,la mòrt anticipéda i arcòrden ed Nòster Sgnòur;i Al préghen con fidòcia e gràn venerasiòun e a Lo’ i ghe dmànden séimper salùt, pés e lavòur! D’atàch a la Soo cròus l’ha un dòbi al Santetròunch:“ Ma quii che incoo i m’préighen còn tànta devosiòun,s’ràni cumpàgn a quii che un de’ cho’l‘pélmi in mànsoquànt giurnédi dòp im cunsgnén ai Romàn?” Geso’ perdòun, pietee, purtròp spés a cascàm e Vo’ al savii, a sàm émbisgnòus d’és’r aiuteeper an finìr danee! Incoo, Giovede’ Sànt,Sgnòur an Ve dmànd pio’ ed tànted fiànch a Ve staro’ còme al ladròun pintii,cunvìnt che alméno Vo’, sicùr am capirii! Geso’ l’è pòch cunvìntma al fa fìnta ed gnìntl’è tànt al béin per tòttch’l’ingògna e l’armàgn mòtt!