VENERDE’ SANT A SASOL Incoo, Venerde’ Sant, a vagh vérs piasa Granda: to’….a gh’è merchee!Am guérd d’atourna e a véd che tot i coren, is dan da fér a guardér, vénder, cumprér, ciacarér, biastmér…...L’è séimper cla fola ch’as ripét per un sintunér ed volti a l’an pio’ i éxtra perche’ adésa, brisa cuntéint, avram i negosi anch a la fésta: …..gnanch ch’a gh’avama la louva!Nuéter, a parol, as ritgnam di boun cristian: andam ogni tant a Mésa a la fésta e an mancam mai a quéla ed Mesanot pina ed ricord e sentiméint, anch, se spési volti, sunléint per la séina da mégher ed la Visélia!Al Giovede’ Sant po’, a guardam pasér la procesioun dal Santetrounch e an mancam d’andér’gh a basér i pe’e tor al santéin. E an ‘è brisa tott perche’, ‘na volta a l’an, per an pérder la facia, andam dal caplan a vudér al sac dal nostri deblési sperand ch’al la tegna curta con i cunséli e agli arcmandasioun perche’ a gh’am da preparer l’uscida ed Pasquéta ! Acse’, con un segn ed crous e un pater ave gloria, a sguram l’anma e a psam dir d’avéir fat Pasqua! S’a s’améla al can o a ven la cagaréla al gat as preocupam, e a dvintam cativ se la nostra squédra ed baloun la pérd o se i bot i calen! Ma Crést, che incoo al mor per al nostri truiéd e as cunténua a tngir in véta anch quand al maledam, béin…. Lo’ al pol aspetér!Iér sira, come i Apostol a l’ultma séina, a l’am lasee da perlo’ in cal giardéin a la guasa di uliv méinter, desfat, al dmandéva aiut a Soo Peder pér an mulér la partida in d’Al s’éra imbarchee…..In ‘ste noster ménd dove as da’ soul per avéir indree, am soun fat ‘na dmanda, ma chi ghl’ha fat fér al Fiol dal Creatour, ed tor a man dulour, umiliasioun, turméint, mort!N’ivel propria biségn o gh’è quel’éter! Po’, pinsand’gh un atim a m’è gnuu in améint mee médra: al fadigh ch’la’ fat a métrem al ménd e a crésrem e a io’capii ch’a gh’è soul ‘na risposta a ‘sta dmanda: un gran amour! Me a péins che al despiaséir pio’ grand, per chi t’vol béin al sia sintires trascuree, descurdee, al védret afughee in cla pigrésia, in cl’egoisem ch’i t’illoden d’és’r al sicur e d’en avéir biségn ed nisun! E déinter a cal castél ed chérta tee tintee ed fér la vécia anch con la mort ch’ l’è bele prounta a gnir’t a catér séinsa busér a la porta! Pover al mee Sgnour, pinsér che tot quant ed boun e ed bél a gh’avam i éin regal che Te sfee tot i de’: la véta, la salut, al cree, la blésa, l’amour, un quélch suldéin…. Geso’ a Te dmand scusa perche’ tanti volti a soun anca me’ un ed chi catuboun salvadegh e egoésta: sa posia fér se an ringrasiéret per chi dulour, cal dificoltee, chi contratéimp che T’em mand ogni tantperche’, Te’ t’al see, testoun cuma soun, soul acse’a pos arcurdérem perche’ am trov che’in ‘ste ménd e in da ‘t mee tgnuu al mee post ! ‘BOUNA PASQUA A TOT!
VENERI' SANTO
VENERDE’ SANT A SASOL Incoo, Venerde’ Sant, a vagh vérs piasa Granda: to’….a gh’è merchee!Am guérd d’atourna e a véd che tot i coren, is dan da fér a guardér, vénder, cumprér, ciacarér, biastmér…...L’è séimper cla fola ch’as ripét per un sintunér ed volti a l’an pio’ i éxtra perche’ adésa, brisa cuntéint, avram i negosi anch a la fésta: …..gnanch ch’a gh’avama la louva!Nuéter, a parol, as ritgnam di boun cristian: andam ogni tant a Mésa a la fésta e an mancam mai a quéla ed Mesanot pina ed ricord e sentiméint, anch, se spési volti, sunléint per la séina da mégher ed la Visélia!Al Giovede’ Sant po’, a guardam pasér la procesioun dal Santetrounch e an mancam d’andér’gh a basér i pe’e tor al santéin. E an ‘è brisa tott perche’, ‘na volta a l’an, per an pérder la facia, andam dal caplan a vudér al sac dal nostri deblési sperand ch’al la tegna curta con i cunséli e agli arcmandasioun perche’ a gh’am da preparer l’uscida ed Pasquéta ! Acse’, con un segn ed crous e un pater ave gloria, a sguram l’anma e a psam dir d’avéir fat Pasqua! S’a s’améla al can o a ven la cagaréla al gat as preocupam, e a dvintam cativ se la nostra squédra ed baloun la pérd o se i bot i calen! Ma Crést, che incoo al mor per al nostri truiéd e as cunténua a tngir in véta anch quand al maledam, béin…. Lo’ al pol aspetér!Iér sira, come i Apostol a l’ultma séina, a l’am lasee da perlo’ in cal giardéin a la guasa di uliv méinter, desfat, al dmandéva aiut a Soo Peder pér an mulér la partida in d’Al s’éra imbarchee…..In ‘ste noster ménd dove as da’ soul per avéir indree, am soun fat ‘na dmanda, ma chi ghl’ha fat fér al Fiol dal Creatour, ed tor a man dulour, umiliasioun, turméint, mort!N’ivel propria biségn o gh’è quel’éter! Po’, pinsand’gh un atim a m’è gnuu in améint mee médra: al fadigh ch’la’ fat a métrem al ménd e a crésrem e a io’capii ch’a gh’è soul ‘na risposta a ‘sta dmanda: un gran amour! Me a péins che al despiaséir pio’ grand, per chi t’vol béin al sia sintires trascuree, descurdee, al védret afughee in cla pigrésia, in cl’egoisem ch’i t’illoden d’és’r al sicur e d’en avéir biségn ed nisun! E déinter a cal castél ed chérta tee tintee ed fér la vécia anch con la mort ch’ l’è bele prounta a gnir’t a catér séinsa busér a la porta! Pover al mee Sgnour, pinsér che tot quant ed boun e ed bél a gh’avam i éin regal che Te sfee tot i de’: la véta, la salut, al cree, la blésa, l’amour, un quélch suldéin…. Geso’ a Te dmand scusa perche’ tanti volti a soun anca me’ un ed chi catuboun salvadegh e egoésta: sa posia fér se an ringrasiéret per chi dulour, cal dificoltee, chi contratéimp che T’em mand ogni tantperche’, Te’ t’al see, testoun cuma soun, soul acse’a pos arcurdérem perche’ am trov che’in ‘ste ménd e in da ‘t mee tgnuu al mee post ! ‘BOUNA PASQUA A TOT!