soleggiataterra

Turmentu di Salvatore Equizzi


E' notti, iu vigghiu nni lu me lettu di rosi e di spini cu l'immagini tò sempri davanti chi mi stramma la  vita.   E la frevi mi  coci, e lu chiantu m'annia  pi un disidderiu granni, pi na gran siti ca 'un si po astutari!   E lu me cori angustiatu e stancu supra lu campanaru di l'amuri, tira la corda e la campana granni batti li tocchi di mè agunia.   E tu prisenti cu li tò b iddizzi chi mi grapi li celi, chi mi scavi l'abissi, chi m'asciuchi lu chiantu, chi m'incatini cu li toi catini e mi strascini versu la fuddia.