Pitosto che perder' na tradission xč mejo brusar un paese !
Lčgere e nō intelligere, xč come ver la farsōra e gnente da frėgere!
In t'un tempo dove : el seso jera pecato,
l'omo poco parlàa ma tanto trombava
e lè balerine le jera sensa mudande
"Dio gà creà 'l magnàr, el diaolo e i coghi"
(J.Jioyce, anca se Lù e'lo gavea scrito in inglese)
EL DIAOLO PO' GA' CREA' E PIGNATE, SENSA FARGHE' I COERCIOLI
« Ricordo de dù amissi pi ... | LA LEGENDA DE' A PASTIS... » |
La legenda d'ča Pearā
Post n°67 pubblicato il 17 Agosto 2009 da diaolo
Sta storia lè’n po’ tetra ma gustosa, Volio che vè conta… o volio che ve là diga ? Adeso vè là conto……. Jera n’à olta un castel sora Verona, andò de casa stava el Teodorico, prima ch’el diaolo vestio da caval se’l portase con lù zò a l’inferno. In stò logo fredo e scuro dal todescho fabricà, un bel dì Alboino xè rivà. E lì la sò femena se more. Ma el vedovo guerier in t’una de lè sò guere quotidane, un serto Cunimondo gà vinsesto e senta tanti complimenti, prima la capocia el gà tajà e po’ sò fiola, la Rosmunda, maridà. Ala sena de le nose, nel castel de Teodorico, Alboino, cavàdi’ via ì sarvei da là suca del poro Cunegondo, impenendola de vin ciama la mujer disendo, mes’ in dialet e mes’ in todesk.: “Peffi Rosmunda… in tì là krappa dèl tò pàre ! “ La poareta, dopo’ver beù col stomego strucà, nò gà pì né magnà né trombà. La putea però, che santa nò la jera, cò‘un sò vecio moroso,… l’Elmichi, n’a sera da Alboino se fa incantonar e fin che’là ciapa do palpade, la santina ghen’gateja la cinta còa daga, po’ la ziga,… Elmichi… Elmichi, se tì vol che te la dàga,.. dai ven chì a copàre l’Alboino! svelto come’lampo l’Elmichi, con en colpo ne là pansa , copà lì el so RE …sperando in tè’nà tromba soprafina, ma co’l ghè là dimanda, a Ravenna la lo manda a fars’anca lù copar. E la pearà disarì n’do che là stà ? E desso con calma, beo’n goto e ve la digo La Rosmunda da stì fati, n’tel stomego snojada, anoressica doventada, lessi e rosti la snobava Ma ‘n gran cogo benedeto, un dì, ciapà de tera n’à teceta, mete drento una mica de buter e’n bel toco de miol, c’ò un sbarluso de fogheto, pian pianin jè fà desfàr , c’ò i scominzia’sfitajar … sora el ghè fioca pan vecio, gratà fin, tuto de pan bianco sensa struto, oio o altra consa ma scartandoghine la grosta. C’ò stà misia xè impastada, pan, buter e bon miol, el la nega con’ tè’n brodo soprafin de gaina e de vedel, fa ‘nà crema molesina, che tre ore fà pipar…an sbalume de fogheto, misiando pian pianelo solo sora, par la grosta no svejar, chela grosta soprafina che sé staca tuta’n toco da là teja co la salsa xe finia. C’ò fù cota, con dè sora nà pelesina infisetada e par soto la sò grosta ben formada e nò bruzàda, zò n’a bela informajada e gran del pever Venezian . Po’ sto cogo in’tun piato largo e piano, c’ò sta papa impeverada el Coacia par de sora la gaina e’l bon vedelo, el ghe nega la tremola testina, el marida ‘l funate codeghin c’on l’impudica tetina, el sofega la lengua col nerveto,e con stà fumante delissia che mandaa udori e saori che podèa solvar parfin le tete de la regina D’olanda e’l va da Rosmunda,“ tasta… tasta… mia regina, che stà salsina te solea’ncà la petorina” L’anoressica, slarga le nasele, usma stì saori e tastada la pearà, con’el fogo nè la pansa, le pietanse la divora, c’ò la boca ghè sé svoda, eco.. eco… la regal parola…. Alboino! Cunegondo! ‘nd’è a remengo, stò magnando un bon lesso c’ò a pearà, caro Elmichi el codeghin xè questo quà. E da quel dì là pearà xè stà inventà |
MENU
AREA PERSONALE
CONTATTA L'AUTORE
Nickname: diaolo
|
|
Sesso: M Etā: 17 Prov: EE |
Inviato da: gallovil
il 02/04/2012 alle 18:06
Inviato da: gallovil
il 02/04/2012 alle 18:05
Inviato da: gallovil
il 01/04/2012 alle 18:03
Inviato da: diaolo
il 01/04/2012 alle 14:00
Inviato da: gallovil
il 01/04/2012 alle 11:56