Alpina - Alma

ĖNDĖRRPRISHUR

ËNDËRRPRISHUR


Kështu u shpupurit ëndrra,
m'u në zemër të k'saj nate
të shpifur,
të akullt deri në majagishtash.

Të pa mëshirshme
m'i zgjati thonjtë e padukshëm,
e m'i gërrvishti muret e kafkës,
si në zanafillat e pikturave të Dalit.

M'i ndau dhomat e ëndrrës,
me mure prej fije peri,
si ky qytet - lakuriq zvarritur
betonesh, pa fund e pa fillim.

Pllenimin e hidhur,
e përzieva mirë me lugë
në kafen e mbrëmjes,
duke sjellë ndër mendje
dëshirat e fëmijërisë.

Ngadalë, kështu ëndërrprishur,
m'u në zemër t'kësaj nate,
e derdha mllefin tim veç në ty
Dashuria ime, Poezia ime.

PËRTYPIM VETËTIMA

Ky terr
përtyp vetëtima
dhe teshtin dhimbjen time
lidhur nyje grykës.

VOZITJA E FUNDIT

Mure betoni, mbuluar
me pirg dheu,
teshtijnë faljen e lotit
lulet e freskëta,
mbi qelinë ku
u vyshk jeta.

*

E drejta,
labirinthesh ngec,
në lajthitje

për të dalë në shesh!

© Alma Begaj