Creato da nuraghin45 il 02/10/2010

Fantasia +

Fiabe, leggende,racconti, storie ...

 

 

« Lu conta de Balciala canzone di balcia »

Lu conta de Balcia

Post n°17 pubblicato il 26 Gennaio 2011 da nuraghin45

 LU CONTA DE BALCIA 

Quant Asteva raconta, las gliumeras sa daspagan i s'anzenan a damunt del pais de Balcia. Tanta gent camina pe'ls carrelz i de la scherra  isci un homa ama un mantell valmell.

 

CIÀ ASSUNTINA

De la front anzesa de la carò hi caievan guteras de sor. Lus morrus eran aspacaz pè la brugior del  sol, i el anava ama l'afannu, caminant a mig de la gent che no'l vaieva nimancu.

Aiò, Antunì, continua tu.

 

CIÀ ANTUNICA -

L'homa havia fet un viaggia assai glionc i taniva tambè fam. Però no havia nimancu un ascut. Alora....

 

L'homa sa felma en un banchet ont un panateri  astà vanent lu pa'.

 

FURISTE'-

Bon homa, venc de un glioc assai agliunt, i tenc tanta, tanta fam. Pe' caritat, donghi-ma un bussinet de pa'.

 

PANATERI -

Vestatan, dasgrassiat. No hi ha pa' pe ra tu, si no tenz munera! Iscitan legu de nanchì, si no volz cariaras.

 

FURISTE'-

(Ama grassia) Deu ta'l paghi!

 

 (S'acosta al banchet de una dona)

 

Bona dona, pe' caritat, un tros de pa'!

 

PANATERA -

Brut delinquent, vestatan si no volz un cop de para!

 

HOMA -

Deu ta'l paghi, bona dona!

 

Cià ASSUNTINA -

L'homa havia rapres lu camì i un poc mès anvant  havia vist una giova iscint de un fol ama'l canistru al cap prè de pà carent. Praniva pe' ma' una criatura.

L'homa s'era acustat i  l'havia falmara.

 

HOMA -

Bona dona, tenc massa fam. Ma donz un bussì de pà, pe' caritat?

 

La dona ha près una coca i l'ha dara a l'homa ama grassia.

 

GIOVA -

Tenghi, bon homa, mengi i astighi bè.

 

ASTEVA -

La dona ha raprès la criatura pe' ma' i ha continuat lu sou camì. Ma l'homa l'ha sighira i l'ha falmara ...

 

HOMA -

Bona giova, tu sora an aschesc pais m'has agiurat, i ara ta vul agiurà iò. Ascolta be' lu che ta dic. Tenz de prenda acheglia astrarò che polta a foras de Balcia. Tu tangaràs de caminà sempra reta, senza ta girà mai anrera, pe' ninguna raò. Tambè si t'achirran, tu tenz de anar sempra anvant, tambè si antenz ramols o altru.

 

GIOVA -

Ma per cosa ma'n tenc de anar del pais?

 

HOMA -

Ara no tal puc dira. Tu però ma tenz de ascultà i tenz de fe' lu che t'è dit. Ves, gliestra, sempra anvant, o si no ses paldura, tu i la criatura tua.

 

CALMINUCCIU -

La giova ha mirat mès bè lus ulls de l'homa i an achel mamentu ha cumprès che taniva de fe' lu che el dieva.

Alora ha ascumanzat a camina' dunant las aspallas al pais, salcant de agliunga' lu pas mès che puriva, quasi astrijinant la criatura che no hi feva mès a sighi' la mara i sa gliamantava.

 

CIÀ ANTUNICA-

Dasprès de un poc s'ès antès una ramò solda, coma un trò de gliunt, che a poc a poc sa feva sempra mès folt. Un'onda  alta coma una muntagna s'era prasantara de l'altra palt de Balcia i havia ascumanzat a distrui' tot lu che trubava nel sou camì.

La gent che era nels carrels, ne las butigas, ne la prassa, vaient achegli'onda, s'ès pusara a tichirria', a curri', i parasceva tota iscira del salvell.

 

S'antenan tichirrius, prolz, velsus de animalz assustaz,  i ramolz de algua.

Ara vè illuminat lu Bastiò.

 

ANNUCCIA -

Ohi chi por! M'asta' vanint la tuda!

 

RAFELICA -

Ohi babbu meu! Proba gent!

 

ASTEVA  -

Calchi u' salcava de muntà a la taurara, o curriva velsu la muntagna pe' sa salva'. Tambè lus animals sa muievan senza sabe' ont anar, i sa amascravan a ma ra gent.

Com a una gliengua glionga glionga, l'onda s'ès divirira nels carrarols, s'ès aglialgara ne la prassa, i s'ès astrignira pe' antrà ne las poltas i ne las finestras, pe' isci' daspres de haver destruit tot.

 

ANNUCCIA -

Ma la giova ama la figlia sa son salvaras de 'chescia dastrossa?

 

VISSENTE -

I astata mura i descia racuntà!

 

MADARENA -

Ohi chi conta! Altru che rundaglia!

 

GLIUIS -

Ci'Assuntì, no donghi urienza an achescias mignonas, acabi lu conta.

 

CIA ASSUNTINA -

Lu conta acaba ascì.

La giova ha près la criatura al brass i s'és pusara a curri' sempra mès folt. Antaneva la ramor terribra de l'algua, i havia cumprès che a Balcia era arribara la fì. Prolz, tichirrius, gliamenz de cristians i de animals la fevan dasaspara'.

 

CIÀ DOLORETTA

- Eglia pansava a toz lus che cunasceva, amiz, parenz ... cosa astava sussaint a tota achescia gent? Vuriva mirà, vuriva cumprenda mès bè, ma s'arraculdava las parauras  de l'homa: - Ves, gliestra, sempra anvant, o si no ses paldura, tu i la criatura.

 

CALMINUCCIU -

A un seltu mamentu la giova ha antès una veu dasasparara che l'achirrava: - Catarina, Catarina, vina a m'agiurà, no ma descis ananchi'! Vina Catarì, vina!...

Com la giova ha entès lu nom sou, s'ès falmara de cop. Chi l'avisava? No avia cunasciut la veu, ma folsis era la mara, oppuru la gialmana.

Alora eglia no ha pansat mès an arrès, i, vinzira de la pietat ha girat lu cap anrera. Ma ... an achel precis mamentu eglia i la criatura sa son trasfurmaras an perra ...

 

 

Calchi mignona s'asciuga las gliagrimas.

 

BASTIANINO -

Has vist? Gia'l sabiva iò che finiva mal.

 

ANNUCCIA -

Ohi, chi gliastima!...

 

CIA ANTUNICA -

Mès talt l'onda ha paldut la folza  i s'és falmara. Al glioc del pais de Balcia ara hi era un gliac. La statua de la giova ama la criatura era rastara al fondu.

I tambè ara, ne las giunaras de sol, quant l'algua ès calma i trasparenta, sa pot rasisci' a vera al fondu la statua de una dona ama una criatura al bras i un canistru al cap.

 

ALFONSO -

Bel achesc conta. Già vul ana' a Balcia, a vera achescia statua. Ma vusaltrus l'haveu vista calchi volta?

 

MIGNONZ   I MIGNONAS-

Tambè iò vul ana' a Balcia a vera la statua.

 

GLIURENZ -

Già pughem ana' un dia a Balcia. Iò no è mai vist arres al fondu, ma almancu  mus fem una beglia passaggiara.

 

RAFELICA -

Proba donna. Iò però no ma fora girara mai, pe' ninguna rao'.

 

GLIUIS -

Si, si, propiu tu! Bufama l'ull.

 

ANNUCCIA -

Ma chi sigarà astat lu furistè?

 

BASTIANINO -

Boh! Selt che sabiva massa cosas.

 

GLIURENZ -

De sagur era un homa che ha dastruit lu pais pe' culpa dels abitans, che no tanivan bon cor i no agiuravan lus probas i lus che tanivan manaste'.

 

RAFELICA -

Aiò, Madare', tunem a giugà

 

MADARENA -

Asta nit ma sumic l'onda. Culpa tua! (Rivulginsa a Rafelica)

 

Lus mignonz raprenan lus gioz. Lus pascarolz i las donas continuan a trabaglià. Sa daspagan totas las gliumeras.

 

La URL per il Trackback di questo messaggio è:
https://blog.libero.it/fiabe45/trackback.php?msg=9805277

I blog che hanno inviato un Trackback a questo messaggio:
Nessun trackback

 
Commenti al Post:
Nessun commento
 

AREA PERSONALE

 

TAG

 

ARCHIVIO MESSAGGI

 
 << Giugno 2024 >> 
 
LuMaMeGiVeSaDo
 
          1 2
3 4 5 6 7 8 9
10 11 12 13 14 15 16
17 18 19 20 21 22 23
24 25 26 27 28 29 30
 
 

CERCA IN QUESTO BLOG

  Trova
 

FACEBOOK

 
 
Citazioni nei Blog Amici: 3
 

ULTIME VISITE AL BLOG

tholos1994giovannatiloccanuraghin45amiciverdeAussiematepion62roby20113francescapedron1975tuttofiniscequac.raffaele1967domibertigiadacubalibreromerorainbowsixtygianni.iorizzo
 

CHI PUò SCRIVERE SUL BLOG

Solo l'autore può pubblicare messaggi in questo Blog e tutti gli utenti registrati possono pubblicare commenti.
 
RSS (Really simple syndication) Feed Atom
 
 

CONTATTA L'AUTORE

Nickname: nuraghin45
Se copi, violi le regole della Community Sesso: F
Età: 78
Prov: SS
 
 

© Italiaonline S.p.A. 2024Direzione e coordinamento di Libero Acquisition S.á r.l.P. IVA 03970540963